1ste wolf geschoten in Oostenrijk

In Oberösterreich (Opper-Oostenrijk), een deelstaat van Oostenrijk met als hoofdstad Linz, is in de nacht van dinsdag op woensdag de eerste wolf geschoten, en dit sinds de nieuwe verordening inzake wolvenbeheer op 1 juli van kracht werd. Opper-Oostenrijk, amper 900km verwijderd van België, grenst aan Duitsland en Tsjechië, wat er meteen voor zorgt dat “wolvenbeheer” geen ver-van-mijn-bedshow meer is. Ging het om een probleemwolf? De wolf – om precies te zijn een vrouwtjeswolf – was al drie keer weggejaagd omdat ze haar natuurlijke schuwheid verloren had en mensen te dicht benaderde. Daarom was er sprake van een probleemwolf die volgens de nieuwe regelgeving vanaf 30 oktober kon geschoten worden. Een DNA-analyse moet nog uitwijzen of de wolvin ook verantwoordelijk was voor eventuele aanvallen op vee uit de buurt. “De veiligheid van de mensen en het voortbestaan van onze familieboerderijen worden in onze provincie gewaarborgd“, benadrukte Michaela Langer-Weninger, lid van de Provinciale Landbouwraad, woensdag tegenover het Oostenrijks persagentschap APA. Van de geschoten wolvin zullen DNA-stalen onderzocht worden, evenals haar maaginhoud, door de Universiteit voor Diergeneeskunde in Wenen. Het is onwaarschijnlijk dat het om een gevestigde wolf gaat uit de buurt – waarvan reeds DNA-stalen zijn genomen – maar eerder om een jongere, zwervende wolvin, zo vernam het Oostenrijks persagentschap. Om de lokale jagers te beschermen tegen vijandige reacties van anti-jagers, blijven de locatie en de identiteit van de schutter geheim. Jagers uit 20 verschillende jachtgebieden kregen toestemming om op de “probleemwolf” te jagen omdat hun jachtgebieden binnen de voorgeschreven perimeter van tien kilometer lag. Wat is de visie van HVV? De komst van de wolf is een feit en is een uitbreiding van de Vlaamse fauna, doch is Vlaanderen geen geschikt leefgebied voor wolven, mede door het vele verkeer, de versnippering en o.a. de verspreide bebouwing. De wolf heeft als toppredator een mogelijke impact op het populatieniveau en/of op het gedrag van prooisoorten. Dit is voornamelijk het geval bij vestiging en veel minder bij occasioneel doortrekkende wolven. We willen vanuit Hubertus Vereniging Vlaanderen ook benadrukken dat het in Vlaanderen, mede door de hoge grofwildstand, erg onwaarschijnlijk is dat de wolf grofwildpopulaties dermate kan reguleren waardoor afschot overbodig zou worden. De everzwijnenproblematiek in Limburg, waar een wolvenroedel leeft, heeft dit genoegzaam aangetoond. Indien toch blijkt dat de komst van wolven in Vlaanderen op termijn leidt tot grotere en meer mobiele rotten everzwijnen, en dus aanleiding geeft tot ernstige directe en indirecte schade, is ook hier een heroverweging noodzakelijk van de rol van de wolf in intensief gebruikte cultuurlandschappen. Toch verwachten we echter dat de wolven zelf zullen uitmaken of er in Vlaanderen geschikt leefgebied te vinden is.